Herb Gminy Wojsławice

Urząd Gminy Wojsławice

Wójt Henryk Gołębiowski
22-120 Wojsławice, Rynek 30
tel. 82 566 91 02
fax 82 566 91 02
gmina@wojslawice.com
www.wojslawice.com

Gmina Wojsławice leży we wschodniej części Wyżyny Lubelskiej, w subregionie zwanym Działy Grabowieckie. Od północy graniczy z gminami Leśniowice i Żmudź, od zachodu z gminą Kraśniczyn, od wschodu z gminą Białopole, a od południa z gminami Grabowiec i Uchanie. Powierzchnia gminy wynosi 110 km2, ludność (wg stanu na 31.12.2003 r. wynosił 4527 osób ) zamieszkuje w 23 miejscowościach, w których jest utworzonych 26 sołectw. Siedziba gminy, Wojsławice jest dawnym miasteczkiem, prawa miejskie otrzymała w 1440 roku, straciła w wieku XIX. Pełni obecnie funkcję ośrodka administracyjnego, handlowo-usługowego oraz kulturalnego dla mieszkańców gminy. Podstawę systemu komunikacyjnego gminy tworzą drogi o dużym znaczeniu: Chełm-Wojsławice-Grabowiec-Zamość oraz Lublin-Krasnystaw- Wojsławice-Hrubieszów do przejścia granicznego z Ukrainą w Zosinie, daje to duże możliwości otwarcia gminy w praktycznie we wszystkich kierunkach: północnym do Chełma 27 km, zachodnim do Krasnegostawu 34 km i Lublina 86 km, wschodnim do Hrubieszowa 35 km oraz południowym do Grabowca 16 km oraz Zamościa 34 km.

Krajobraz okolicznych terenów charakteryzuje się dużym urzeźbieniem, licznymi wąwozami i suchymi dolinami. Wojsławickie wąwozy osiągają długość do 2 km, przy głębokości od kilku do kilkunastu metrów. Miejscowa ludność nazywa je “debrami”. “Debry” te z uwagi na bardzo liczne boczne odgałęzienia stanowią niepowtarzalny, można by rzec baśniowy krajobraz. W ukształtowaniu terenu gminy możemy wyodrębnić trzy zasadnicze części biegnące równolegle do siebie w kierunku wschód-zachód. Część środkową położoną na wysokości około 200-230 m n.p.m. stanowi dolina rzeki Wojsławki, która w swym górnym biegu łączy się z lewym dopływem noszącym nazwę Barbarka. W widłach tych strumyków, na lekkim wzniesieniu leżą Wojsławice. Od strony południowej dolina Wojsławki przechodzi w pasmo wzniesień, które stanowią główny masyw Działów Grabowieckich i wznosi się na wysokość powyżej 300 m n.p.m. teren podnosi się falami. Między grzbietami sąsiednich fal spotyka się znaczne obniżenia w kształcie niecek.

Masyw zbudowany jest na pokładzie kredowym zwanym opoką, który pokrywa warstwa lessu. Jest to obszar o małej gęstości sieci rzecznej. Niewiele jest źródeł, najciekawsze z nich znajdują się w okolicach Starego i Nowego Majdanu. Swego rodzaju ewenementem jest ciek wodny o nazwie “Ponik”, który tworzą wody wypływające ze źródeł położonych na południowym skraju wsi Rozięcin. Ciek ten po przepłynięciu przez wieś znika z powierzchni ziemi na północnym jej skraju. Większe skupiska leśne położone są w północnej części gminy, w rejonie prawie już wymarłej wsi Zarowie. Zachowały się w nich fragmenty naturalnych drzewostanów bukowych. Lasy sosnowe i mieszane rosną w okolicach wsi Huta i Nowy Majdan. Na terenach tych występuje niezwykle wiele cennych gatunków flory i fauny, objętych ochroną prawną (jest to między innymi: wisienka stepowa, cybulica syberyjska, suseł perełkowy, wydra, bóbr itp.). Piękne krajobrazy i swoisty mikroklimat gminy zachęcają do uprawiania turystyki.

Osadnictwo na tym terenie sięga okresu neolitu, czego świadectwem są liczne znaleziska archeologiczne: kamienny grób skrzynkowy znaleziony w okolicach wsi Poniatówka z połowy pierwszego tysiąclecia p.n.e., kamienne toporki, grociki z krzemienia, groby popielicowe, liczne kurhany średniowieczne, grodziska w Kukawce i Nowym Majdanie.
Do najważniejszych zabytków dawnej architektury Wojsławic zaliczany jest czworokątny rynek i zabytki sakralne. Należą do nich: kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła, wzniesiony w latach 1595-1608 w stylu późno barokowym i dzwonnica z II połowy XVIII wieku oraz 5 kapliczek wzniesionych w 1762 r. przy wszystkich drogach wyjazdowych z Wojsławic. Zabytkami są również: murowana barokowa cerkiew unicka pw. św. Eliasza Proroka, wzniesiona w 1771 r. i wolno stojąca dzwonnica z czerwonej cegły (1849 r.) a także synagoga, zbudowana około 1894 r. gruntownie odrestaurowana, obecnie siedziba USC i Biblioteki Publicznej.

Gmina Wojsławice leży w obszarze czystym ekologicznie, jest gminą typowo rolniczą, z rolnictwa utrzymuje się około 40% ludności gminy. Warunki przyrodnicze i ekonomiczne predysponują gminę do rozwoju produkcji rolniczej, przetwórstwa rolno-spożywczego oraz agroturystyki. Gmina posiada duże walory przyrodnicze, krajobrazowe, rekreacyjne oraz ciekawe plenery chętnie odwiedzane przez artystów malarzy. Główną bazą noclegową jest schronisko młodzieżowe przy Zespole Szkół Publicznych w Wojsławicach Kolonii (25 miejsc noclegowych). Lokalnego kolorytu dodaje Wojsławicom cotygodniowy, środowy wiejski jarmark jakich w okolicy jest niewiele. Można tu kupić i sprzedać wszystko: począwszy od płodów rolnych, a kończąc na najnowszej elektronice, dlatego też ciągną w środy do Wojsławic nie tylko mieszkańcy z okolicznych wsi, ale również okolicznych gmin i powiatów, a także z za wschodniej granicy.

Gmina otwarta jest na inwestorów z zewnątrz, posiada wiele obiektów do zagospodarowania, są to zarówno uzbrojone działki, jak i również obiekty kubaturowe, między innymi kompleks po byłym Gminnym Ośrodku Zdrowia w Wojsławicach oraz obiekty po szkolne w terenie.

Gmina Wojsławice leży w obszarze czystym ekologicznie. Lasy obfitują w grzyby, owoce runa leśnego, nie brak w nich również zwierzyny łownej, krajobrazy są przepiękne, ludzie gościnni, władze przychylne inwestorom. Do takich Wojsławic serdecznie wszystkich zapraszamy.